Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Με μπακαλιάρο και σκορδαλιά στην Ευαγγελίστρια του Λουρδά!

Τηρήθηκε το έθιμο που θέλει η εκκλησία του χωριού των Λουρδάτων “Η Ευαγγελίστρια”, να κάνει το τραπέζι στους χωριανούς με τον παραδοσιακό τηγανιτό μπακαλιάρο και σκορδαλιά. Προηγουμένως, μέλη του συλλόγου “Ο Πλάτανος” στόλισαν την εικόνα της Ευαγγελίστριας.
Συγκεκριμένα, στο “κελί” της εκκλησίας, ανήμερα της κοινής γιορτής της Εθνικής Παλιγεννεσίας και εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, είναι πλέον θεσμός, η Εκκλησιαστική Επιτροπή του Ι. Ν. των Λουρδάτων, της Ευαγγελίστριας, να κάνουν το τραπέζι στους χωριανούς συνεπικουρούμενοι και από κατοίκους, οι οποίοι βοηθούν στην παρασκευή των εδεσμάτων.
Για την ιστορία, τον μπακαλιάρο τηγάνισε ο Αντώνης Καμηλάτος, ενώ την σκορδαλιά, πίτες και γλυκά, έφτιαξαν οι κυρίες μέλη του συλλόγου “Ο Πλάτανος”.
Και του Χρόνου!

Το έθιμο του μπακαλιάρου

Ως έθιμο για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου καθιερώθηκε και ο μπακαλιάρος με σκορδαλιά. Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, η Εκκλησία επέτρεπε στους πιστούς να φάνε ψάρι μόνο δύο φορές, του Ευαγγελισμού και την Κυριακή των Βαΐων.
Η ιστορία του μπακαλιάρου ξεκινάει με την εποχή των Βίκινγκς, όπου πρωτοεμφανίστηκε σαν εμπορικό προϊόν περί το 800 μ.Χ. Μάλιστα, λέγεται ότι κυνηγώντας βακαλάους, οι Βίκινγκς ανακάλυψαν κατά λάθος το «νέο κόσμο».
Πρώτοι τον πάστωσαν οι Βάσκοι, που ξεκίνησαν το εμπόριο του μπακαλιάρου από το Μεσαίωνα και τον ονόμασαν «ψάρι του βουνού», ενώ στη χώρα μας, ήρθε τον 15ο αιώνα και στο ελληνικό τραπέζι μπήκε κατά τη διάρκεια της σαρακοστιανής νηστείας.
Με εξαίρεση τα νησιά, όπου υπήρχε πάντα φρέσκο ψάρι, στην υπόλοιπη Ελλάδα ο παστός μπακαλιάρος ήταν η φθηνή και εύκολη λύση.

Ιστορικά, εκείνοι που έστελναν στην Ελλάδα μεγάλες ποσότητες μπακαλιάρου ήταν οι Άγγλοι, οι οποίοι τον αντάλλασσαν με σταφίδες.